manhid na

Dumalaw ka daw sa bahay at binisita ang mga bata
kelan ka pa dumating? Hindi ko ata nabalitaan agad ang pagbabalikbayan mo
Kwento pa sa akin ng tyahin ko, mukhang sabik ka na makalaro ang 2 bata
Panay pa nga daw ang karga mo kay bunso.

Buti naman at hindi ka nakakalimot na bumisita
Kahit na matagal tagal na rin tayong magkahiwalay, naaalala mo parin sila
Sino ba naman ang makakalimot sa mga mumunting anghel na naiwan nating dalawa.
Iniwan ko para mag trabaho, at iniwan mo para magkaron ng kalayaan ang sarili mo.

Ayoko ng ibalik pa sa aking ala-ala ang nakaraan, tama na ang kahapon. eto na ang panahon para makapag bagong buhay...
Makalimot...
Maka move-on...

Pero habang nagku kwento sa akin ang tyahin ko, hindi ko mapigilan sumiksik sa utak ko ang mga tanong
Kumusta ka na kaya?
May pamilya ka na ba?
Anong itsura mo na, pumayat ka ba or baka mas lalu pang naging matipuno.
mga tanong na hanggang sa isip ko na lamang, tatagos sa puso, ilalabas sa buntong hininga.

Tama na ang umasa, panahon na para harapin ang bagong kabanata.
Ang pintuan ng puso ko ay nakapinid na.
Bingi na ang puso ko sa mga tibok na pilit gumagambala lalu't naririnig ang mga balita tungkol sa 'yo.

Manhid na ako.
Kaya't paulit ulit man itanggi ng puso at masaktan ang damdamin
Heto parin ako,
paulit-ulit na umiibig sa 'yo.

PS

wag kang mag-alala, sanay na akong masaktan sa 'yo. Manhid na ako di ba?